Telegraaf juni 2025

Mijn Telegraaf-columns van juni 2025.

3 juni

Aanvaard de absurditeit der dingen en voel je nooit meer gekwetst

Wat mij ook al zo slecht lukt: gekwetst raken. Is er een Hulpgroep voor Onkwetsbaren? Even kijken of Google mij kan helpen. Nee, die bestaat niet.

Waarom komt iedere scheldpartij, hoe hard de woorden ook zijn, bij mij aan als een kogel in een zandzak? Nazi, SS’er, fascist: het is mij reeds ontelbare malen schuimbekkend toegevoegd, meestal vanuit de linkerhoek, u weet wel: daar waar men zo graag liefde voor de medemens predikt. Als ik er eens een keertje níet om lach, glijden die woorden van mij af zoals mijn broertje in de barre winter van 1963 van de helling van de Mont du Chat op 560 km van Parijs, ook wel bekend de Kattenberg in Heiloo, toen hij daar met zijn sleetje over de kop sloeg. Wat ging dat joch hard naar beneden, zeg!

Mijn hemel, wat is men tegenwoordig snel gekwetst. Zeg tegen een moslim dat zijn geloof is gebaseerd op de hallucinaties van een verwarde woestijnheer, waar toch niet veel tegenin valt te brengen, en binnen de kortste keren voelen anderhalf miljard mensen zich dusdanig gekwetst dat er herrie van komt. En zo zijn er veel meer voorbeelden, ook in andere al dan niet religieuze uithoeken. Werkelijk in alle denkbare kringen voelt men zich op werkelijk alle denkbare momenten om werkelijk alle denkbare redenen steeds vaker gekwetst en beledigd, en stapt men daarom ook steeds vaker naar de rechter.

„It’s only words”, zongen de Bee Gees al in 1967.

Maar ja.

Ik heb hier in de loop der jaren meerdere malen herinneringen opgehaald aan mijn opvoeding, die op de juiste momenten liefdevol was en verder hard maar rechtvaardig. Ik was een getailleerde tuinslang met flaporen als spinnakers en moest daar volgens mijn ouders maar mee leren leven. Als ik mijn moeder vertelde dat een leraar mij op mijn lazer had gegeven zei zij dat ik het daar vast wel naar had gemaakt en als ik na een grote nederlaag als voetbalpupil thuiskwam werd ik uitvoerig door mijn vader gejend. Zoiets vormt je, volgens mij uiteindelijk in goede zin.

Moet je nu zien, met al die prinsjes en prinsesjes.

Alsnog dank, pa & moe!

Ik las iets interessants: uit de Eerste Wereldoorlog vloeide het dadaïsme voort, uit de Tweede Wereldoorlog - een versterking van - het absurdisme waarmee de mens volgens Albert Camus wordt geleerd dat hij zelfs in het besef dat het bestaan geen enkele zin heeft - het valt niet te ontkennen dat die indruk in de verschrikkelijke oorlogsjaren veelvuldig werd gewekt - zijn oerdrang om door te leven moet volgen, let wel: óók als ongelovige. Ik ben van niet lang na die Tweede Wereldoorlog en groeide op met de absurde humor van Monty Python die daar ongetwijfeld een der resultaten van was, net als die van Wim T. Schippers en later bijvoorbeeld ook die van Jiskefet.

Ik weet één ding zeker: ook die gasten waren - en zijn - niet te kwetsen.

„Wie wegduikt in de absurditeit wordt onkwetsbaar”, zei Godfried Bomans niet voor niets.

Aanvaard de absurditeit der dingen, vrienden!

Dan voel je je nooit meer gekwetst.

5 juni

Dit gaat Frenske net zo lang achtervolgen als zijn MH17-blunder

Tuurlijk, ze schoof op de avond na de val van Rutte-5 al bij Nieuws van de Dag aan, bij de wel heel wreed uit hun zomerdromen weggerukte Wilfred Genee en Johan Derksen van Vandaag Inside, bij Goedenavond Nederland en bij nog 317 programma’s. Maar ze zat niet bij De Nachtzoen, bij Dierenridders en bij Tommy Teleshopping.

Says it all.