#4 - Het groeiende probleem van de zwaarlijvigheid

Voor de vierde keer verblijf ik voor een korte vakantie op Lanzarote. Het meest opvallende wat mij betreft: het enorme aantal obesitasgevallen. Lichtzinnig sluit ik af met Het Heemskerkje.

Vrijpost - 04

In het Canarische resort waar wij verblijven is het vierkante liftje dat ons naar de vierde verdieping met onze suite brengt hooguit anderhalve meter breed en lang. Tussen de dienstmededelingen hangt een bordje aan de wand: max. 4 pers., 320 kg. We schieten steeds in de lach als we dat lezen, omdat een opvallend deel van de toeristen alhier dat maximaal toegestane aantal kilo’s gedrieën haalt en in een enkel geval zelfs als duo dat nauwelijks in het krappe hijstoestelletje past.

Jaja, ho maar, het besef is heus ook wel tot míj doorgedrongen: wie als stukkiesschrijver aan dit onderwerp aandacht wenst te besteden moet een laag boter van recorddikte op zijn hoofd hebben indien hij zelf oogt als een Afrikaanse savanneolifant met giraffe-kenmerken en daarnaast door het bestaan waggelt als een nijlpaard met overgewicht.

U schampert maar lekker door, ofschoon ik er toch twee dingen tegenover stel: a. dat brengt mijn lengte nu eenmaal met zich mee (een excuus van niks goedbeschouwd, de onvergetelijke tv-presentator en kunstliefhebber Pierre Janssen was ook dik twee meter en woog 60 kilo), b. ik ben dientengevolge de ervaringsdeskundige bij uitstek. Mezelf aan die laatste bewering vastklampend, ga ik daarom gewoon verder met dit alternatieve vakantieverslag, dat in de hal van mijn hotel op Lanzarote speciaal voor mijn betalende abonnees wordt gecomponeerd (de free subscriber die verder wil lezen zou een upgrade kunnen overwegen).