Dit moet de volgende keer echt anders
Twee Telegraaf-columns met een flink Spuit 11-gehalte omdat de verkiezingen waarover erin wordt gerept inmiddels hebben plaatsgevonden. De traditie gebiedt ze hier desondanks te plaatsen.
Telegraaf 28 oktober
Dat gaan we voortaan dus anders doen. Alleen B&B Vol Liefde en Hello Goodbye organiseerden geen lijsttrekkersdebat, al schijnt die dekselse Geert tussen het afzeggen van interviews en het excuses aanbieden aan Frenske door wel nog te hebben geopperd om Joris Linssen te verplichten - „Hij wordt door ons betaald!” - de deportatie van illegaliërs in zijn show te verweven.
Voor de rest kwamen alle tv-programma’s aan de beurt en dat kan niet langer zo. Ik sprak een medewerker van de Sint-Willibrordusstichting in Heiloo. Hij vertelde mij dat zijn psychiatrische ziekenhuis was volgestroomd met landgenoten die de overexposure geestelijk niet meer aankonden: in elke ontbijt- en late-nightshow werd er, steeds weer over hetzelfde, op los gedebatteerd.
De kijkers stonden met de lijsttrekkers op en ze gingen ermee naar bed. Dat laatste zal je maar overkomen wanneer je een aanhanger van de Griekse beginselen bent en Bonty hoort zeggen dat jouw geaardheid ondergeschikt is aan artikel 23 van de Grondwet. Of wanneer je een Jood bent en dezelfde Henri Bontenbal, die blijkbaar helemaal niet wilde dat het CDA groot werd, het volgende in het Jeugdjournaal verklaart: „We hebben het altijd heel belangrijk gevonden om het Joodse volk te helpen, maar we zijn van gedachten veranderd.” Waarna hij - je hebt een bêtabrein of je hebt het niet - de Russische inval in Oekraïne en het Gaza-conflict op één lijn stelde.
En dáármee moet je dan tussen de lakens?
Nee, dit nooit meer. Het moet echt anders en daarom roep ik de omroephotemetoten hierbij op om ruim voorafgaande aan de volgende verkiezingen bijeen te komen.
Tuurlijk, daar zijn er hier best veel van, omroephotemetoten bedoel ik. Kent u de Kumbh Mela in India? Dat is een twaalfjaarlijks hindoeïstisch pelgrimsfestival. Het aantal bezoekers kan oplopen tot 61 miljoen, met een piekdag van meer dan 25 miljoen. Ik doe u daar kond van omdat de Nederlandse omroepen, de publieke en commerciële bij elkaar opgeteld, minstens zoveel bestuurders, programma- en netmanagers, hoofdredacteuren, redactiechefs, afdelingshoofden, enzovoorts, et cetera, naar zo’n vergadering zullen afvaardigen. Maar dat moet dan maar.
Dilan zal het jammer vinden. Die wordt er alleen maar fitter van, zo had ik de indruk, en verstandiger bovendien. Zo weigerde zij veel woorden vuil te maken aan de bedreigende situatie waaraan zij zaterdagnacht ten prooi viel, terwijl Frenske maar bleef doorzeiken over de smakeloze nepbeelden die twee PVV-kamerleden van hem creëerden. En terwijl Robbie J. maar dingen voor de bühne bleef roepen, al had hij daar wel succes mee.
Maar met het oog op de volksgezondheid zit er niks anders op. Ik stel het volgende voor: één groot debat bij de NPO de volgende keer, één groot debat bij de gezamenlijke commerciëlen, één groot slotdebat op alle kanalen en verder geen enkele peiling meer, want die verschillen zoveel van elkaar dat dat eveneens tot een zorgwekkende groei van het aantal psychiatrische patiënten leidt.
Begrepen?
Oom Rob, voor al uw oplossingen!
Telegraaf 25 oktober
De Muppet Show in de nastoot
Geloof me, deze boomer vecht er voortdurend tegen, als een Don Quichot wellicht. Ik wil hoe dan ook de Zeitgeist blijven volgen, oftewel geen afgehaakte opa worden. Maar soms kan ik mijn hang naar vroeger domweg niet bedwingen.
Neem het Debat van Nederland op SBS6 en wat erop volgde. Dilan won, laat ik dat eerst benadrukken. Haar oneliner “De PVV bestaat uit één man met een Twitteraccount” was natuurlijk net zo voorgekookt als de palingpopulismekreet van de Jessias tegen Mona. Toch was er een groot verschil: deze was wél bulls eye en zal uitgroeien tot een gevleugelde uitdrukking.
Uiteraard vlogen de usual suspects acuut in de gordijnen („Zij bespot hiermee 2,5 miljoen kiezers!”). Maar Dilan Yesilgöz had gelijk omdat Wilders’ club een wespenkolonie is: hij is de koningin die alles bepaalt, de rest wordt gevormd door werksters zonder enige beslissingsbevoegdheid. Dat zoveel kiezers dat op de koop toe nemen zegt overigens óók iets. Ze accepteren het omdat Wilders hun bezwaren veel serieuzer neemt, zoals hij waarschijnlijk ook uitbundiger dan zijn collega’s aan de bel zal trekken over het feit dat het CBS het volk al dan niet bewust heeft voorgelogen over de toewijzing van het aantal huurwoningen aan statushouders.
Hoe dan ook werd Wilders door Yesilgöz op z’n Wilders’ bestreden en won zij op de meeste andere terreinen eveneens op punten. Het verleidde mij zelfs even tot het idee om haar comeback te vergelijken met die van haar Ajax in de tweede helft van het vorige seizoen, totdat het besef tot mij doordrong dat PSV alsnog kampioen werd.
Goed, dan keren wij thans terug naar het hoofdthema: mijn somtijds onbedwingbare verlangen naar vroegâh, dat ik meestal al navelstarend kan wegredeneren, maar ditmaal niet.
Ik heb Wilfred Genee hoog zitten. De gemakkelijke manier waarop hij presenteert is jaloersmakend, maar de knijptoeter waarmee hij de sessies nu afrondde en de verbale heisa die hij maakte vond ik wel héél spreekstalmeesterlijk. “Wil híj soms premier worden?” dacht ik zelfs. Het had best een flink aantal decibellen minder gekund en daar komt nog eens bij dat de deelnemende lijsttrekkers elkaar hoofdzakelijk vliegen stonden af te vangen.
Waar ben je, Wim Kok? Waar ben je, Frits Bolkestein? Waar ben je, Hans van Mierlo? Dat verzuchtte ik, ontembaar denkend aan wat ooit was. Hun discussies waren toch echt een paar niveautjes hoger en het was wellicht om dezelfde reden dat ik ook met enige weemoed aan een interviewer als Paul Witteman dacht, die weliswaar zo rood als een Red Naomi-roos was, maar ontegenzeggelijk ter zake kundig.
Wat kregen we nu, in de nastoot?
The Muppet Show.
O nee, sorry, het was VI.
Ik kijk daar anders graag naar die gasten, maar nu deden Gijp en Derksen wat al te zeer aan Statler en Waldorf denken. Derksen durfde zelfs serieus voor te stellen om Wilders in welk kabinet dan ook tot minister van Asielzaken te benoemen.
Waar waren de echte politieke duiders?
En waar hang jíj trouwens uit, Sancho Panza?
We gaan het gevecht weer aan!
Te veel gedoe bij de betaling? iDeal is er ook, zowel voor een abo als voor een donatie. Klik op een van onderstaande buttons. Desgewenst wordt naar evenredigheid toegang tot de betaalde Substack-inhoud verleend.
Er is een gat in de betaalmuur. Na drie verwijzingen mag je een maand naar binnen, na zeven verwijzingen drie maanden, na twaalf verwijzingen een half jaar.
Uiteraard behoort een abonnement op de Telegraaf ook tot de mogelijkheden. Klik op onderstaande button.
Lekker verfrissend, succes met je gevecht met de Nederlandse Malle Molentjes. S. Panza