

Discover more from Rob Hoogland Tekst & Uitleg
De rollenspelletjes vooraf zijn bij deze campagne wel héél herkenbaar geworden
Tijd voor ander nieuws. In Rusland is een vrouw tot zeven jaar cel veroordeeld omdat ze anti-oorlogsteksten op prijskaartjes schreef. En in Nederland wordt de verkiezingsstrijd steeds armoediger.

Telegraaf 18 november
O ja, natuurlijk, de oorlog in Oekraïne. Die is er ook nog. Ik werd er ditmaal aan herinnerd door het bericht dat de 33-jarige Russische kunstenares Sasha Skochilenko tot zeven jaar cel is veroordeeld omdat zij anti-oorlogsberichten op prijskaartjes in een supermarkt in Sint-Petersburg schreef.
Let wel, dit is geen grap (hallo, Thierry Baudet, jij vindt Vladimir Poetin toch de Ronald Reagan van deze tijd, hoe krijg je het uit je bek man).
Het nieuws over de Russische invasie in Oekraïne domineerde maandenlang de voorpagina’s, maar is nu door ander nieuws naar de kolommen binnenin geduwd. En dat terwijl het aan het Oost-Oekraïense front een hedendaagse versie van de Eerste Slag bij de Marne dreigt te worden (daar, in Noord-Frankrijk, sneuvelden in 1914 een half miljoen soldaten). Hoe cynisch wil je het hebben.
Wat is dat andere nieuws?
Gaza natuurlijk, waarover ik voor één keer verder zal zwijgen.
En hier te lande: de verkiezingsstrijd.
Dat laatste is wel héél apart nieuws, als je het tenminste met een wat internationalere blik bekijkt. Neem dat SBS6-debat van donderdagavond (opvallend dat ze op dat ooit zo bespotte tv-kanaal de NPO ook daarmee de loef hebben afgestoken).
Laat ik er meester Theo weer eens over citeren, die zich ‘s avonds laat vaak geroepen voelt bespiegelingen betreffende de meest uiteenlopende zaken via X te delen (dat de maître ze daarna ook naar mij appt geeft aan dat hij verspreiding op prijs stelt): „Het oudroest van de kosmetische pr-industrie, het delirium tremens van het voorlichtersgilde, dagelijks in ‘debat’. Wie zich de authenticiteit van Pim Fortuyn herinnert spaart zijn IQ en pijnigt niet zijn hersens in een als kieshok gepresenteerde nepshow.”
Welnu, ik besloot mijn hersens wél te pijnigen, en ik kan mij vinden in de analyse van Hiddema: de rollenspelletjes die voorafgaand aan dit soort debatten altijd uitentreuren met de campagneteams worden gespeeld waren nu wel heel erg herkenbaar. Maar ik wil óók graag de nazit in herinnering brengen, waarin de toffe jongens van de Vandaag Inside-buurtkroeg het debat dat zojuist was afgerond nog even aan de stamtafel mochten ontleden. U kent ze wel: als ze de premier ontvangen willen ze graag dat hij een muts met een zwaaiende piemel opzet. Lachen!
Zouden er ook nog andere plekken op deze planeet zijn, zo vroeg ik mij af, waar belangrijke verkiezingsdebatten na afloop slechts door klonen van Statler en Waldorf (die twee mopperaars van The Muppet Show) aan een beschouwing worden onderworpen?
Nou ja, er zijn in elk geval wél andere plekken op deze planeet waar openbare aanklagers “die wel heel weinig vertrouwen in de samenleving moeten hebben als zij vijf kleine stukjes papier met anti-oorlogsteksten als een gevaar zien” (aldus heldin Sasha Skochilenko in haar slotverklaring voordat zij voor zeven jaar naar haar cel vertrok), de gerechtelijke dienst uitmaken.
Het Rusland van Vladimir Poetin hoort daarbij.
Zet hém verdomme eens een muts met een zwaaiende piemel op.
Je prefereert een eenmalige donatie? Neem een Petje Af (iDeal). Desgewenst wordt naar evenredigheid toegang tot de betaalde inhoud verleend.
Er is een gat in de betaalmuur. Na drie verwijzingen mag je een maand naar binnen, na zeven verwijzingen drie maanden, na twaalf verwijzingen een half jaar.
De rollenspelletjes vooraf zijn bij deze campagne wel héél herkenbaar geworden
Top stuk heer Hoogland.