De ondraaglijke krimpflatie in ons kleinste kamertje
Dat ze het wc-papier de laatste tijd weer op achterbakse wijze in omvang hebben laten afnemen, ergert mij dusdanig dat ik met die ontwikkeling niet langer mijn, excusez le mot, reet kan afvegen.
Telegraaf 11 december
Kunnen we het wel weer over de formatie hebben, over het ordinaire blufpokerspel dat Donald Trump met de wereld speelt of over de reacties vanuit de dierenlobby op het jammerlijk verscheiden van diens polderlandse soortgenoot Pietje de Peuterverorberaar, wat op zich natuurlijk een betere naam is voor een terreurwolf dan Bram, maar thuis hebben we veel grotere problemen.
Of heeft u er soms géén last van?
Dan bent u een jokkenbrok.
Laat ik eerst nog maar even in herinnering brengen wat krimpflatie is: een term waarmee wordt aangeduid dat een product kleiner wordt gemaakt terwijl de prijs hetzelfde blijft, of zelfs stijgt. Veel producenten voeren zo een verborgen prijsverhoging door. Achterbakser kan het niet, maar gelukkig is er de Consumentenbond, die bijvoorbeeld vaststelde dat de inhoud van een doos Ariel-wascapsules sluipenderwijs is teruggebracht van veertien naar tien capsules.
Onder andere via de spreekbuis die deze organisatie reeds 72 jaar lang is, uitte het volk er ontelbare malen zijn verontwaardiging over. Toch wil ik nogmaals de aandacht vestigen op één specifiek geval: het feit dat ook ons toiletpapier weer eens ten prooi is gevallen aan krimpflatie, en wel op dusdanige wijze dat ik met die ontwikkeling niet langer mijn, excusez le mot, reet kan afvegen - hopelijk begrijpt u dat dit slechts in overdrachtelijke zin wordt bedoeld. De emoties liepen tijdens een van mijn wc-bezoeken van deze week namelijk hoog op.
“Help!!!” krijste ik in ons kleinste kamertje (35 m2).
De kreet galmde dermate luid door mijn stolpboerderij, dat mijn wederhelft, die anderhalve kilometer verderop leiding gaf aan de keukenbrigade die op dat moment druk doende was een koe en een kalf en een heel paard half uit te benen, al op het punt stond 112 te bellen om melding te maken van een levensbedreigend geval van constipatie.
Ik kon dat nog net op tijd voorkomen door haar duidelijk te maken dat een combinatie van twee andersoortige factoren aan deze uitbarsting ten grondslag lag, die niet per se ongezond was, maar wel onaangenaam: 1. de ontdekking dat de rol toiletpapier alwéér op was, 2. de vaststelling dat mij ter plekke geen nieuw exemplaar beschikbaar werd gesteld, waardoor ik mij gedwongen voelde capriolen uit te halen die mannen van mijn leeftijd normaal gesproken slechts toepassen wanneer hun aderverkalking de schaamte definitief heeft weggepoetst.
Het resultaat was dat ik ten tijde van deze explicatie met mijn broek op mijn enkels tegenover haar stond en u begrijpt om die reden vast wel dat het verantwoordelijke hoofd van de huishouding daarna wegens plichtsverzaking oneervol werd ontslagen. Zij had moeten weten dat van zo’n rol tegenwoordig na niet meer dan zeven of acht boutsessies slechts het kartonnen binnenwerk over is, bijvoorbeeld omdat-ie minder vellen bevat: 160 in plaats van 200. Bovendien is-ie nu kleiner van formaat en is het papier weliswaar nog wel steeds twee-, drie- of vierlaags, maar inmiddels zo dun als Smoking Thinnest-vloeipapier. Verder bevat een multipak vaak geen twaalf rollen meer, maar tien.
Kak!
Sinds de coronapandemie, toen gansch het volk ineens multipakken met wc-rollen ging hamsteren, realiseren wij ons hoe groot de plaats is die het toiletpapier in ons westerse leventje inneemt. Ik kan dat psychologisch verklaren: wanneer zaken als een virus, een economische terugval of een oorlogsdreiging ons uit balans dreigen te brengen, grijpen we terug naar het enige dat we wél onder controle kunnen houden: onze eigen ‘output’. Het is een Freudiaanse terugkeer naar de zindelijkheidsfase. De wereld stort in, maar we houden de billen tenminste schoon. Wat er ook gebeurt, wij blijven proper.
Zo, nu boodschappen doen.
Ik hoop dat mijn kofferbak groot genoeg is.
Te veel gedoe bij de betaling? iDeal is er ook, zowel voor een abo als voor een donatie. Klik op een van onderstaande buttons. Desgewenst wordt naar evenredigheid toegang tot de betaalde Substack-inhoud verleend.
Er is een gat in de betaalmuur. Na drie verwijzingen mag je een maand naar binnen, na zeven verwijzingen drie maanden, na twaalf verwijzingen een half jaar.
Uiteraard behoort een abonnement op de Telegraaf ook tot de mogelijkheden. Klik op onderstaande button.
Magistraal weer R., jouw aandacht voor het kleine maar o zo alledaagse (dat laatste als de spijsvertering tenminste naar wens verloopt).
Waddun schijtverhaal