De avond dat ik water zag branden
Het is vrijdagavond, 18.30 uur, op het strand van Egmond. “De zee staat in de fik”, zeg ik tegen de serveerster, knikkend naar de einder. “Dat is dan de tweede keer", antwoordt zij.
Telegraaf 9 september
Een tripeltje of een Skuumkoppe, dat is de keuze. Ik aarzel en zie dan ineens, vanaf het terras van het strandpaviljoen waar ik ben neergestreken, grote rookwolken aan de einder, oftewel de plek waar straks de zon in de zee zal zakken.
„Ik zie water branden”, zeg ik tegen de serveerster.
Ze fronst haar wenkbrauwen. Daar heb je er weer zo eentje, zie ik haar denken.
“De zee staat in de fik”, zeg ik ter verduidelijking.
„O, dat”, zegt ze. “Dat is dan de tweede keer.”
Het is vrijdagavond, 18.30 uur, op het strand van Egmond aan Zee. Moet ik uit het antwoord van de serveerster opmaken dat er daar in de verte, te midden van de windmolens die uiteraard geen van alle draaien, al eerder een brand is uitgebroken? Ik open de Telegraaf-app om het waarheidsgehalte van haar bewering te controleren en zie tot mijn verbazing dat de krant er uitgerekend nu een groot verhaal aan besteedt.
Alles is toeval, zei A. L. Snijders altijd.
Ik denk dat hij gelijk had.
„Een wereldprimeur voor Nederland blijkt met haperingen gepaard te gaan”, lees ik in het verhaal van Marouscha van de Groep. „Bij het drijvende zonnepark van Oceans of Energy tussen de windturbines van Hollandse Kust Noord dat in augustus werd geopend, heeft zich op 22 augustus een brand voorgedaan. Toch kwam er geen enkele officiële communicatie over het incident naar buiten, tot vragen van De Telegraaf. Opvallend genoeg staan de zonnepanelen ook vrijdagavond weer in de hens, vanaf de kust is een flinke rookpluim te zien.”
Over snelle verslaggeving gesproken!
„Doe mij maar een tripeltje”, zeg ik tegen de serveerster.
Het daaropvolgende uur ben ik er getuige van hoe de rookpluimen langzamerhand vervagen. Blijkbaar is de brand bedwongen, maar voor mijn gedachten erover geldt dat nog niet.
Het windpark waarvan het drijvende zonnepark deel uitmaakt heeft een totale oppervlakte heeft van 125 km² (!), zo weet ik. Oceans of Energy heeft het zonnepark Nymphaea Aurora gedoopt, naar een waterlelie voor de kleine vijver. Nu is de Noordzee natuurlijk geen Stille Oceaan, maar een kleine vijver is-ie óók weer niet. Vraag het maar aan de nabestaanden van al die Egmondse vissers die op zee zijn gebleven: het kan er spoken. En als het op zo’n kalme zee al misgaat met zo’n project, wat gebeurt er dan bij windkracht tien of elf? Zo’n storm woedt daar weleens en stuwt de golven op tot hoogtes van zeven, acht meter. Is de kans op kortsluiting dan niet nóg groter? Kan zo’n drijvend platform ook losslaan, met alle gevolgen van dien? En trouwens: waarom probeerde Oceans of Energy het eerste incident stil te houden?
Ik vraag het mij allemaal af, waarbij de eerlijkheid mij gebiedt om toe te geven dat ik tot het groeiende aantal Egmonders behoor die hun cynisme over de miljarden verslindende alternatieve energieprojecten op hun zee niet kunnen verbergen. Realiseren al die groene beleidsmakers met hun revolutionaire ideeën zich wel hoe zwaar de omstandigheden daar soms zijn? Wat zout en vogelpoep bijvoorbeeld ook kunnen veroorzaken? Wat de effecten zijn op het onderwaterleven, enzovoorts? Dat lijken mij stuk voor stuk legitieme vragen.
Nou ja, de zee brandt niet meer.
Nog één tripeltje dan maar.
De Grote Straathonden Bijbel is aan zijn tweede druk toe. Koop dat boek (klik op link of afbeelding)! Vergeet niet dat de opbrengst volledig naar het immer in geldnood verkerende kleine asiel in Moncarapacho/Fuseta (Oost-Algarve) gaat, waarvoor Arthur van Amerongen en ik zeven jaar geleden al 11.000 euro inzamelden. Mede dankzij sponsoring door Corendon en particuliere giften is de eerste cheque van 10.000 euro alweer overhandigd. Wie het asiel onafhankelijk daarvan wil steunen kan dat via deze link doen.
Ook een aanrader: mijn bundel De Oude Hoogland.
Te veel gedoe bij de betaling? iDeal is er ook, zowel voor een abo als voor een donatie. Klik op een van onderstaande buttons. Desgewenst wordt naar evenredigheid toegang tot de betaalde Substack-inhoud verleend.
Er is een gat in de betaalmuur. Na drie verwijzingen mag je een maand naar binnen, na zeven verwijzingen drie maanden, na twaalf verwijzingen een half jaar.
Uiteraard behoort een abonnement op de Telegraaf ook tot de mogelijkheden. Klik op onderstaande button.
Regeren is vooruitzien luidt het gezegde, behalve in het echte leven.
Fijn dat je dit zo even met een mooi cursiefje in het nieuws brengt. Want van het VVD66 krantje Telegraaf moeten we het blijkbaar niet hebben.